Samenvatting geschiedenis
De Vickers Wellington was na een bombardement op Dortmund op terugweg naar de thuisbasis in Engeland. Twee geallieerde militairen (de Engelse radiotelegrafist sgt. Harvey Hoddinot en de Canadese navigator sgt. Gordon Charles Carter) hebben tijdig het vliegtuig met behulp van een parachute kunnen verlaten. Zij zijn later aan de bezetter overgedragen en in krijgsgevangenschap gesteld. Zij hebben de oorlog overleefd. Piloot Moulton, die tevergeefs heeft geprobeerd een landing te maken, kwam hierbij om het leven. Twee andere bemanningsleden waren al tijdens de beschieting door de nachtjager gesneuveld. Een deel van de stoffelijke resten van Moulton werd met toestemming van de bezetter met militaire eer begraven op de N.H. begraafplaats (rechts van het monument).
Thibaudau en White werden gevonden tijdens de berging van september 2002. Ook werden er stoffelijke resten van Moulton gevonden die in 1943 in het wrak waren achtergebleven. Moulton werd herbegraven samen met Thibaudau en White op 27 november 2002. Een grote plechtigheid met militaire eer met een laatste groet door vier vliegtuigen van de Koninklijke Luchtmacht.

Joseph White

Joseph Adrien E. Thibaudeau

Robert Moulton

Een Vickers-Wellington bommenwerper

De vlucht op 4 en 5 mei 1943.

Iets ten noordwesten van de rotonde in de N212 / Mijdrechtse Dwarsweg (achter de parkeerplaats) is de bommenwerper neergestort. Aan de verhoging in het weiland (naast het fietspad langs de N212) is de plaats nog te herkennen. Op 6 november 2018 is links van de ingang van de parkeerplaats een Gedenkzuil geplaatst en een motor van het vliegtuig.
Begrafenis Robert Moulton op 6 mei 1943, 19.00 uur
Bron foto’s: collectie Piet Kroon. Tekening en toelichting: Aales van Leeuwen.
Er zijn twee foto’s van de begrafenis gemaakt door Tonny van Soest, later predikant geweest, broer van Herman W. van Soest, allebei woonden toen nog thuis. De begrafenis gebeurde volgens mijn oudere broers Thijs en Jan van Leeuwen, toen 10 en 7 jaar, ’s avonds om 7.00 uur.
Aales van Leeuwen heeft op eigen initiatief een situatie tekening gemaakt. NB. Realiseer dat de Stationsstraat toen ter tijd doorliep naar het spoorwegstation Wilnis in de polder. In deze tekening is de fotohoek van de twee historische foto’s aangegeven (HB).
Informatie van Herman van Soest/Floor Groenendijk: J.T. van Vliet was hoofd van de plaatselijke luchtbeschermingsdienst en koster en beheerder van het N.H. kerkhof. Het lukte hem om Robert Moulton een begrafenis met militaire eer te geven. Twee Duitse soldaten vuurden saluutschoten af en het “Onze Vader” werd gebeden een Duitse officier. Het geldende samenscholingsverbod verhinderde niet dat het kerkhof vol stond met mensen.
Klik op de afbeeldingen voor een vergroting.

Begrafenisstoet op 6 mei 1943 in de Stationsstraat. Achter de koets een Duitse soldaat. Op de achtergrond de christelijke Lagere School van Wilnis. De lijkkoets (van fa.Hoek uit Woerden ) ging vanaf de Stationsweg naar de Kerkstraat door het toenmalig plantsoentje, waar nu de Irenebank staat.

De baar, gevolgd door een Duitse soldaat (helm), in de Kerkstraat onder het raam langs van de kosterswoning.
Jaarlijks op 4 mei
Na de ceremonie bij het Verzetsmonument bij het voormalige gemeentehuis van Wilnis gaan allen in defilé naar het kerkhof. De Canadese vlag wappert aan de speciale vlaggenmast achter de graven. Er worden kransen gelegd en de aanwezigen zingen het Canadese volkslied begeleid door een muziekkorps.
5 mei 2020 – 75 jaar Vrijheid
Door de COVID-19 (corona) crisis was het hulde betoon in zeer kleine kring op 4 mei 2020. Hier de foto’s op de dag er na.

5 mei 2020

Rear Gunner Adrian J.E. Thibaudeau

Pilot Robert B. Moulton

Air Bomber Joseph White

5 mei 2020
Meer lezen…
In de Proosdijkoerier, uitgave van de Historische Vereniging De Proosdijlanden, drie artikelen van Jan Rouwenhorst (1996 nr 4 / 2003 nrs 3 en 4): Over het ongeluk op 5 mei 1943 (blz 23-24), over de twee overlevenden: radiotelegrafist Howard H. Hoddinott (blz. 77-78) en navigator Gordon C. Carter (blz 107-109).